Harrington - kano camping Nymboida

Harrington

30-9

We worden al heel vroeg de camper uitgerookt. De buurtjes vonden het nodig om om half zes al een vuurtje te gaan stoken. Jeannette brengt al kuchend de camper op gang en zet hem hem aan de andere kant van de camping, ik wordt op dat moment ook wakker. Nu we toch wakker zijn gaan we ook maar door met het programma. We ontbijten enzo, en we besluiten om nog een strandwandeling te maken voor we weer aan het verkeersgeweld gaan deelnemen. We genieten van de zon, zee, strand en de al aanwezige vogels. Al fotograferend ontmoeten we een Australiër met zijn dochter. We raakte aan de praat en hij vertelde dat hij net uit Nederland komt. Amsterdam was hij geweest, en de meeste indruk hadden alle fietsers op hem gemaakt, die werkelijk van alle, en onverwachte kanten kwamen. Hij wees ons een plek aan waar we walvissen konden zien, die op de trek waren naar het zuiden, nadat ze jongen hadden gebaard. Jeannette vroeg aan hem of er in Harrington ook een wasserette aanwezig was, het antwoord was ontkennend. We besloten zijn raad op te volgen en naar de walvissen te gaan kijken. Maar hij kwam terug en bood ons zijn wasmachine aan. Een uurtje later zaten we dus bij David en zijn vrouw aan de koffie terwijl de wasmachine snorde. Nadat we alle foto’s van Nederland hadden gezien gingen we toch nog naar de vuurtoren waar we zowaar 2 walvismoeders met hun kalfjes zagen. Onze dag kon niet meer stuk. Het was al 12 uur voordat we weer onderweg waren. De weg was minder mooi dan we gewend waren en we kwamen telkens bij wegwerkzaamheden kortom het echo niet erg op. Daarom maar snel weer weg van de kust de bergen ingetrokken. Het was een verademing om weer tussen het groen te rijden met de nadruk op rijden.
Prachtige natuur, veel bochtjes en weinig campings. De camping die we bedacht hadden bleek net iets te ver weg. Het laatste stukje slingerend door de bergen werd erg spannend. Het werd snel donker en we moesten goed opletten op overstekend wild, langs de weg grazende koeien en vooral aanwijzingen naar de camping. Het was al helemaal donker toen we de camping opreden, maar de camping zelf was vrolijk verlicht door de kampvuurtjes en de verlichte campers, caravans ed. Vriendelijke medekampeerders wezen ons de weg naar het toiletgebouw, dat we in het donker anders nooit hadden gevonden. Pas de volgende morgen zagen we hoe mooi de plek was waar we terecht waren gekomen.
Ton en Jeannette.